تاثیر پرایمینگ با سطوح مختلف کیتوزان، روی برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی لوبیا چیتی (.Phaseolus vulgaris L) تحت تنش شوری

پرایمینگ، بذرها را پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با تنش شوری، از لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آماده جوانه زنی می کند. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کیتوزان روی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در لوبیا چیتی رقم صدری تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار) و چهار سطح کیتوزان (صفر، 25/0، 50/0 و 75/0 درصد وزنی- حجمی) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری درصد جوانه زنی را کاهش و میانگین مدت جوانه زنی و وزن خشک باقی مانده بذر را افزایش داد. کیتوزان باعث کاهش تاثیر شوری و بهبود درصد جوانه زنی و درصد رطوبت گیاهچه گردید. با افزایش شوری میزان SRUR، SRUE و DUSR کاهش یافتند. بیش ترین و کم ترین SRUR، DUSR و SR به ترتیب از کاربرد سطوح شوری 50 و150 میلی مولار به دست آمد. میزان SRUR، SRUE و DUSR در پرایمینگ با کیتوزان 75/0 نسبت به شاهد (پرایمینگ با آب مقطر) به ترتیب در حدود 4/10، 6/9 و 2/7 درصد بیش تر بود. میزان کاهش SRRE و SR نیز نسبت به تیمار شاهد بدون شوری به ترتیب 4/13 و 3/8 درصد بود. هم چنین، میزان پروتیین و فیتین در پیش تیمار با کیتوزان 75/0 درصد و شوری صفر میلی مولار نسبت به شاهد به ترتیب در حدود 30 و 47 درصد افزایش نشان داد . در کل، پیش تیمار بذر با غلظت های مناسب کیتوزان به ویژه کیتوزان 75/0 درصد به عنوان بهبود دهنده رشد و کاهنده اثرات نامطلوب شوری در گیاه لوبیا می تواند مطرح باشد.