«صور اسرافیل: از تمثیل تاریخ تا رستاخیز مردگان»

روزنامه صوراسرافیل چه در عنوان و چه در محتوا، روزنامه عصر انقلاب بود. این روزنامه با زبانی تمثیلی و نزدیک به حکمت عامیانه، همان گونه که از ناماش پیداست، پیام آور عصر تازه ای شد. عصر مشروطه به تعبیر رسای «ناظم الاسلام کرمانی»، "عصر بیداری ایرانیان" از خواب غفلت چندین ساله بود. در انقلاب مشروطه نگاه تمثیلی به زبان و زمان، دو عنصر اصلی این گسست بودند. در ساحت زمانی گویی فهم نظام عمودی سامانه جهان (نظم نمادین) گذشته به هم می ریخت و پادشاه در کانون و نقطه مرکزی آن مورد شک و تردید قرار می گرفت. در ساخت زبانی هم خوانش تمثیلی از جهان در تقابل با فهم نمادین آن قرار داشت. نگاه تمثیلی بنیامین به تاریخ، نظریه زبانی و زمانی او در کنار استعاره بیداری و رویابینی اش، به کار تحلیل و تفسیر رخداد انقلابی مشروطه می آید. این مقاله بنا دارد با بهره از نظریه تمثیلی بنیامین درباره تاریخ و قصه و حکایت، برخی نوشته های روزنامه صوراسرافیل را از منظر خوانش تمثیلی رهایی بخش بررسی کند.