منطق روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین در دوران معاصر با رویکرد فرهنگی

روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین در طول تاریخ کهن تا به دوران معاصر همواره روابطی به دوراز تنش بوده و امروز نیز ظرفیت های متنوع جهانی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی چین و موازی با آن توانمندی های منطقه ای ایران ایجاب می کند که دو کشور روابط خود را در سطح راهبردی تعریف و دنبال کنند. در ادوار تاریخ روابط فرهنگی و تمدنی این دو کشور به طور طبیعی به موازات حوزه های هنری و اقتصادی بسط پیداکرده و همچنین دادوستدهای بازرگانی از تعاملات نخستین هییت های ایرانی و چینی با یکدیگر در بیش از 2000 سال پیش تاکنون ادامه داشته است. همچنین در دوران معاصر بخش قابل توجه و اولویت نخست چین در قبال ایران روابط مبتنی بر تامین انرژی است و ایران نیز به چین به مثابه یک شریک تجاری قدرتمند نگاه می کند که می توان با توجه به ظرفیت های فرهنگی دو کشور و بازخوانی روابط تمدنی آن سطح و عمق روابط را گسترش داده و تعمیق بخشید. لذا در این مقاله سعی داریم تا منطق روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین را با رویکرد فرهنگی، با توجه به تاریخ مناسبات ایران و چین و نیز روند چین شناسی در ایران و متقابلا ایران شناسی در چین موردبررسی قرار دهیم. سوال پژوهش این است که منطق روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین در دوران معاصر؛ با رویکرد فرهنگی چیست؟ یافته ها نشان می دهد که دو کشور ایران و چین سابقه همکاری فرهنگی داشته به علاوه ازنظر اجتماعی و ارزش های بین المللی دارای اشتراکات فرهنگی هستند. قابل ذکر است که مقاله به روش توصیفی و تحلیلی گردآوری شده و استدلال و نتایج ارایه شده در این مقاله بر اساس چارچوب نظری سازه انگاری تنظیم و ارایه شده است.