پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس ساختار قدرت در خانواده با میانجی گری مثلث سازی در زوجین شاغل

با گسترده شدن امور زندگی و اشتغال بیشتر زنان، تحولاتی در ساختار قدرت خانواده و سازگاری بین زوجین رخ داده است. بیشتر تحقیقات تابحال بر ارتباط بین سازگاری و پیامدهای روانشناختی افراد متمرکز شده اند، نه بر متغیرهایی مانند ساختار قدرت در خانواده یا مثلث سازی. لذا با فرض اینکه ساختار قدرت در خانواده یک عامل استرس زای سازگاری است و توانایی همسران در کنارآمدن با این تجربه نتیجه ی راهبردهای مقابله ی فردی و رابطه ای است، این مطالعه با هدف پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس ساختار قدرت در خانواده با میانجیگری مثلث سازی در زوجین شاغل انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی (تحلیل مسیر) است. جامعه ی این تحقیق را زوجین شاغل در نیروهای مسلح شهر تهران در سال 1400-1399 تشکیل دادند. از کل جامعه پژوهش، 300 زوج به روش نمونه گیری غیرتصادفی دردسترس انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه های ساختارقدرت درخانواده (سعیدیان)، مثلث سازی بهرامی و یوسفی، و مقیاس سازگاری دو عضوی گراهام اسپانیر (Spanier)، داده ها با نرم افزار Amos و SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ساختار قدرت خانواده دارای تاثیر مستقیم مثبت بر سازگاری زناشویی (88/0= βو 01/0>P) است. بررسی نقش میانجی حاکی از آن است که مثلث سازی دارای نقش واسطه ای در بین ساختار قدرت خانواده و سازگاری زناشویی (04/0= βو 05/0>P) است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که ساختار قدرت خانواده دارای تاثیر مستقیم مثبت بر سازگاری زناشویی است. همچنین، بررسی نقش واسطه گری حاکی از آن است که مثلث سازی دارای نقش میانجی در بین ساختار قدرت خانواده و سازگاری زناشویی است.