موانع اعتقادی حضانت در فقه اهل البیت (ع) و دو مذهب حنفیه و مالکیه و آثار آن در تربیت فرزند

مساله حضانت، از جمله مسایل مهم فقهی است که در کتب فقهی برخی ابعاد آن، مطرح شده است؛ حضانت موانعی نیز دارد؛ از جمله موانع اعتقادی حضانت، در فقه اهل‎بیت  و دو مذهب حنفیه و مالکیه که علیرغم اهمیت آن، کمترمورد توجه قرار گرفته است.مقصود از حضانت، ولایت بر کودک و مجنون به خاطر تربیت آنها و آن‎چیزهایی است که مربوط به مصلحت و حفظ آنهاست. هر فردی، صلاحیت عهده داری حضانت را ندارد؛ به طور کلی،برخی موانع حضانت شامل نداشتن اهلیت، انحرافات عقیدتی، انحرافات سلوکی و اخلاقی، مرض جسمی و نداشتن قدرت اقتصادی است. در این مقاله، سعی شده است موانع اعتقادی حضانت که با شکل‎گیری اصل نظام اعتقادات دینی کودکان ارتباط دارد، بررسی شود.رویکرد این مقاله، بررسی موانع حضانت ناشی از انحراف عقیدتی حاضن یعنی کفر و ارتداد به روش توصیفی و تحلیلی است که با مراجعه به نظریات وآراء فقهای مذهب اهل‎بیت  و دو مذهب حنفیه و مالکیه انجام می‎شود. طبق نتیجه این پژوهش، متصدیان تربیت در جامعه اسلامی، باید در این زمینه به مسیولیت خطیر خویش عمل کنند و نباید حضانت کودک به دست کافر و یا مرتد سپرده شود؛چرا که آثار شوم این دو انحراف عقیدتی، مستمرا در محضون باقی‎مانده، موجب انحراف در شکل‎گیری نظام اعتقادی، عاطفی و رفتاری کودک و در نهایت شقاوت فرد است که تبعات اجتماعی نیز، دارد.