بررسی اثر خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی بر فاکتورهای کینماتیکی اندام فوقانی درپرتاب بالای سر: شناسایی عوامل خطرزای آسیب های شایع در بازیکنان سافت بال

آسیب های ناشی از استفاده مکرر از اندام فوقانی در رشته سافت بال بسیار رایج است. با توجه به اهمیت عضلات ثبات دهنده مرکزی و اثرات منفی خستگی این عضلات بر زنجیره حرکتی، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی بر فاکتورهای کینماتیکی اندام فوقانی درپرتاب بالای سر: شناسایی عوامل خطرزای آسیب های شایع در بازیکنان سافت بال بود.

تعداد 12 دختر سافت بالیست لیگ کشوری، بین سنین 20 تا 30 سال و 18BMI تا 25 انتخاب شدند و در قالب یک گروه پروتکل خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی را بین پیش آزمون و پس آزمون اجرا کردند. اطلاعات کینماتیکی اندام فوقانی از مرحله تماس پا تا لحظه رهایی توپ با استفاده از هشت دوربین با فرکانس نمونه برداری 550 فریم در ثانیه و سیستم ثبت حرکت کوالیسیس جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و ویل کاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی باعث افزایش معنی‏داری در مقادیر زاویه ابداکشن افقی در لحظه تماس پا (0/01=P)، حداکثر زاویه چرخش خارجی شانه ((0/04=P) شد، اما هیچ تاثیر معنی‏ داری بر روی زاویه ابداکشن شانه در لحظه تماس پا و لحظه رو به هدف (0/05<P) نداشت.

نتیجه‏ گیری: 

پژوهش حاضر نشان داد که خستگی عضلات ثبات دهنده مرکزی بر فاکتورهای کینماتیکی خطرساز آسیب‏های شانه تاثیر دارد و باعث تغییر در الگوی حرکتی پرتاب در بازیکنان سافت بال می‏شود.