تحلیل مولفه های اکوتوریسم موثر در طراحی مجموعه ی اقامتی-تفریحی شهرتالش

شهرتالش باوجود توان اکولوژیکی و پتانسیل های فراوان برای جذب گردشگر و توسعه صنعت گردشگری، نیازمند زیرساخت های فضاهای اقامتی، تفریحی است که رضایت گردشگران را به دنبال داشته باشد. از طرفی ممکن است ساخت این زیرساخت ها اثرات جبران ناپذیری بر محیط زیست بگذارد. بنابراین باید مطابق با اصولی طراحی شود که کمترین آسیب به جامعه و محیط زیست میزبان وارد شود و امکانات برای پاسخگویی به نیازهای توریسم و مردم منطقه باتوجه به اصول طراحی وتاثیرات طبیعت برای حفاظت و بالا بردن سطح کیفی منابع طبیعی شهرتالش فراهم شود. این اصول چارچوبی از نقطه نظرات را فراهم می اورد که میتواند درک بهتری از اکوتوریسم و تاثیر آن در مجموعه های جذب گردشگری ایجاد کند. هدف از این پژوهش استخراج و دست یابی به اصول مشترک و مولفه های اکوتوریسم است که بر اساس ان بتوان تابعی از ویژگیهای اکوتوریسم را پیش از طراحی و ساخت، ارزیابی کرده و با بهره جستن از راهکارهای معماری و استفاده از تیوری های اکوتوریسمی با روش های مناسب برای طراحی در جهت جذب گردشگر در سطوح مختلف گام بردارد. روش تحقیق پژوهش حاضر بصورت کیفی و با ماهیت تحلیل محتوا به شیوه ی شماتیک تدوین شده است. نمونه گیری در این استناد به صورت هدفمند- انتخابی از طریق مصاحبه ی عمیق با جامعه آماری 20 نفر از متخصصین معماری صورت یافته است. روش گرد آوری داده ها بر اساس بررسی های میدانی، مصاحبه، مطالعات برخی کتب، مقالات و منابع معتبرصورت گرفته است. در نتیجه مولفه هایی از اکوتوریسم در طراحی بناهای مرتبط با گردشگری بر مبنای اعمال روش ها از توسعه فرهنگی، رونق جنبه های اقتصادی و... در منطقه بعنوان الگویی برای طراحی و ساخت و ساز مجموعه های اقامتی-تفریحی در منطقه مستعد معرفی گردیده است.