بررسی روابط فیلوژنتیکی و تایید مولکولی گونه گیاه دارویی گز روغنی بلوچستان به روش بارکدگذاری DNA

این تحقیق به منظور ارزیابی تنوع و تایید مولکولی گونه گز روغنی به روش بارکدگذاری DNA انجام شد. بذور مورینگا جمعیت های گز روغنی موجود در ده منطقه بلوچستان شامل بنت، کشیگ، دسک، روستای مدحی، نسفوران، کناردان، ورودی تنگ فنوج، دهان و هفت دختران جمع آوری و در گلدان کشت شد. پس از گذشت سه ماه و استقرار کامل گیاه DNA از نمونه های برگی جدا و ناحیه ITS2 روی آنها تکثیر و تعیین توالی شد. توالی ها به روش ClustalW توسط نرم افزار Mega7 همردیف سازی، خوشهبندی و تعیین شباهت و فاصله ژنتیکی شدند. شباهت درون گونه ای نمونه های مورینگا بلوچستان بالا و در محدوده 9/99 درصد تشخیص داده شد. در تحقیق حاضر ITS2  از نظر شناسایی تنوع ژنتیکی درون گروهی نتوانست ده نمونه بلوچستان را از هم جدا کند. لذا جهت بررسی قابلیت در ارزیابی تنوع ژنتیکی بین گونه ای آزمون دیگری انجام شد بدینصورت که از توالی های سایر گونه های خانواده مورینگا در NCBI استفاده و با توالی مورینگا تحقیق حاضر همتراز شد. توالی نمونه مورینگا بلوچستان با توالی های گونه peregrine اتیوپی همولوژی در حدود 92 درصد نشان داد. تبارزایی در این روش نشان داد که جمعیت های مورد مطالعه به پنج گروه تقسیم شدند و مشخص گردید که گونه های مشابه در یک شاخه کنار هم قرار گرفتند. توالی نمونه مورینگا بلوچستان با توالی های گونه peregrine  در یک گروه قرار گرفت. از آنجاییکه گونه مورینگا موجود در بلوچستان بر اساس کلیدهای مورفولوژیکی در فلور ایران peregrine معرفی شده است، نتایج این تحقیق نیز همین گونه را از طریق مولکولی شناسایی و تایید کرد.