اثر 30 ساعت محرومیت از خواب بر پاسخ سطوح اورکسینA- و عملکرد ریوی به یک فعالیت بی هوازی در دانشجویان پسر فعال

هدف پژوهشگران علوم ورزشی به اوج رساندن عملکرد ورزشکار در رشته‏های مختلف ورزشی است. در همین راستا محققان درصدد کشف و شناسایی عواملی هستند که بر عملکرد ورزشکار تاثیرگذارند و این موضوع کاملا پذیرفته شده است که خواب از جمله ضروریات تندرستی است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر 30 ساعت محرومیت از خواب بر پاسخ سطوح اورکسین-A و عملکرد ریوی به یک فعالیت بی‏هوازی در دانشجویان پسر فعال می‏باشد.روش شناسی: این پژوهش به روش نیمه تجربی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. پروتکل به این صورت بود که در موقعیت کنترل، پس از 12 ساعت ناشتایی و 8 ساعت خواب کافی، در موقعیت تجربی بعد از 12 ساعت ناشتایی و 30 ساعت بی‏خوابی کامل آزمودنی‏ها در محل خوابگاه دانشجویی با شرایط کنترل شده مورد بررسی قرار گرفتند.

اطلاعات مرتبط به مقایسه پس‏آزمون و پیش‏آزمون در دو موقعیت تجربی (محرومیت از خواب) و کنترل (خواب کافی) نشان داد که هورمون اورکسین-A در شرایط محرومیت از خواب نسبت به ‏شرایط استراحتی افزایش معناداری یافته است و این تفاوت در سطح (0.001 p=) معنادار تلقی می‏شود. هم چنین بی‏خوابی سبب تغییرات معناداری بر شاخص‏های فیزیولوژیکی ‏گردید.

30 ساعت محرومیت از خواب سبب افزایش سطوح اروکسین-A گردید که این موضوع نشان دهنده اهمیت خواب شبانه، که یکی از عوامل تاثیرگذار مرتبط با چاقی و اضافه وزن است، می باشد. مخصوصا به وسیله مربیان و ورزشکاران که متعاقب محرومیت از خواب سبب اثر معناداری بر عملکرد آنان می‏شود، باید بیش‏تر مورد توجه قرار گیرد.