تعامل نقاشی معاصر با هنر چیدمان در ایران (مطالعه موردی 15 اثر از هنرمندان ایرانی)

هنر در دهه های آخر سده بیستم ماهیتی چندگانه و چندرسانه ای پیدا کرده است به طوری که مرز یک رسانه خاص را شکسته و فراتر از آن قرار گرفته است و امکان حضور چند رسانه را در روند پیدایش اثر هنری فراهم ساخته است. این پژوهش که از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و به روش کتابخانه ای صورت گرفته، ضمن مرور بر جایگاه رسانه نقاشی در هنر معاصر، تعامل آن را با رسانه چیدمان بررسی کرده است و برای پاسخ گویی به سوال اصلی خود (هنر نقاشی با هنر چیدمان در ایران دارای چگونه تعاملی است؟) به مطالعه موردی 15 اثر از هنرمندان ایرانی، پرداخته است. یافته های این بررسی نشان داد: 1. حضور تابلوی نقاشی در کنار چیدمان و ارایه شدن به عنوان یک مجموعه، استفاده مستقیم نقاشی بر روی اشیاء و ارایه شدن به عنوان اثر چیدمان و استفاده اشیاء بر روی نقاشی و ارایه آن به عنوان یک اثر به صورت تابلوی نقاشی از جمله تعاملات متقابل دو رسانه چیدمان و نقاشی در آثار هنرمندان ایرانی است. 2. متاثر بودن اثر از سبک ها و موضوعات و آثار معروف نقاشی، استفاده از عناصر بصری و ویژگی های نقاشی (رنگ، نور و ترکیب بندی و مبانی تجسمی) و نحوه ارایه اثر چیدمان شبیه به یک تابلوی نقاشی از جمله تاثیرات رسانه نقاشی بر رسانه چیدمان در آثار هنرمندان ایرانی است. 3. چیدمان های نقاشی و بهره بردن از تکنیک های چیدمان در ارایه آثار  از جمله تاثیرات رسانه چیدمان بر رسانه نقاشی در آثار هنرمندان ایرانی است.