اثر فرکانس بارگذاری و دما، بر عملکرد روکش های آسفالتی مسلح ژئوکامپوزیتی در کنترل ترک های انعکاسی

 سالانه مبالغ هنگفتی صرف تعمیر و نگهداری روسازی راه به دلیل خرابی زودرس انعکاسی سطح جاده ها می شود که بخش زیادی از آن، مربوط به روکش کردن سطح جاده ها می باشد. بر همین اساس، به منظور جلوگیری از گسترش ترک های انعکاسی در روسازی های تازه روکش شده در دنیا، روش های گوناگونی مورد استفاده و تحقیق قرارگرفته شده است. نتایج نشان داده است که تمامی روش های کنترل ترک های انعکاسی اتخاذ شده، تنها منجر به تاخیر انداختن در انتشار این نوع ترک شده است. به هرحال بعضی از روش ها باعث تاثیر بیشتر، بر ظهور ترک های انعکاسی و کاهش شدت مقدار این ترک ها شده اند که یکی از بهترین روش ها، استفاده از محصولات و میان لایه های ژیوسنتتیکی می باشد. در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی، عملکرد2 نوع مختلف ژیوکامپوزیت (با مقاومت های کششی 50 و 100 کیلونیوتن بر متر) در روکش های آسفالتی در به تاخیر اندازی ترک انعکاسی نسبت به نمونه های کنترلی در دماها و فرکانس های مختلف بارگذاری پرداخته شد. بر اساس مطالعات صورت گرفته مشاهده شد که استفاده از ژیوکامپوزیت نوع I با مقاومت کششی بالا در افزایش عمر خستگی بیشترین کارایی را دارد و در بین عوامل یادشده، پارامتر دما بیشترین تاثیر منفی را بر این عملکرد خواهد داشت. بعد از دما به ترتیب نوع ژیوکامپوزیت مصرفی از نظر مقاومت کششی و سپس شدت بارگذاری بیشترین تاثیر را بر تغییرات عمر خستگی (حدود 53000 سیکل بارگذاری اختلاف، بین دمای 40 و 0 درجه سانتیگراد) بر روکش های آسفالتی مسلح شده خواهند گذاشت. بر اساس نتایج آنالیز واریانس از مدل عمر خستگی بدست آمده در این پژوهش، مقدار R² و Adjusted R² به ترتیب برابر 987/0 و 981/0 می باشد که نشان دهنده دقت بالای مدل ارایه شده می باشد.