تاثیر بحران «کرونا» بر مفهوم سازی «امنیت» در روابط بین الملل

در طول تاریخ برخی بیماری ها به دلیل میزان شیوع بالا و تلفات انسانی، همواره موضوعی سیاسی و امنیتی برای دولت ها به شمار آمده است. همان طور که ویروس کووید 19 به دلیل پویایی در انتقال و ناشناختگی در مدت زمانی کوتاه تبدیل به بحرانی جهانی شد، بحرانی که ساختارهای اقتصادی جهان را به چالش کشید و مشکلات امنیتی را در سطح روابط بین کشورها به وجود آورد. لذا در تحقیق حاضر، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و بر مبنای نظریه مکتب کپنهاگ و به طور مشخص مبحث امنیتی سازی، در پی پاسخ به این سوال اصلی است که بحران کرونا چه تاثیراتی بر مفهوم سنتی امنیت بین الملل گذاشته است و همین طور پاسخ به اینکه آیا این تاثیرات موجب به رسمیت شناختن مسایل بهداشتی به عنوان تهدیدی غیر سنتی در اولویت بندی های امنیتی کشورها و سازمان های بین المللی خواهد شد؟ و پیامدهای این تغییرات چه خواهد بود؟ فرضیه این پژوهش آن است که ظهور بحران اخیر باعث تسریع در تغییر نگاه سنتی به امنیت به عنوان عدم رویارویی نظامی میان دولت های ملی و زمینه ساز تحول در نقش مسایل بهداشتی -درمانی بر امینت داخلی و بین المللی شده است. از سوی دیگر هرچند گره خوردن حوزه های بهداشت و امنیت در زمان شیوع کرونا منجر به بسیج اراده ی سیاسی و تخصیص منابع اقتصادی به این موضوع شده و این امر خود می تواند گام مثبتی در جهت ارتقا سطح بهداشت باشد، اما تاکید زیاد بر امنیتی کردن مسایل بهداشتی تاثیرات سویی بر روند دموکراسی داخلی و همکاری های بین المللی خواهد داشت.