بررسی ارتباط پارامترهای خشکسالی -امنیت غذایی با استفاده از روش های داده کاوی (مطالعه موردی: استان البرز)

امروزه با توجه به افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به غذا، تامین امنیت غذایی از الزامات ضروری در هر منطقه محسوب می شود. از طرفی خشکسالی-های اخیر یکی از دلایل اصلی تزلزل در امنیت غذایی و تولید غذا در مناطق مختلف دنیا به شمار می رود. هدف از این پژوهش در وهله اول انتخاب یک مدل برتر به منظور ارتباط سنجی بین پارامترهای خشکسالی_امنیت غذایی در استان البرز است. بدین جهت از داده های مربوط به بارش و دما به منظور محاسبه شاخص خشکسالی هواشناسی SPEI و همچنین داده های مربوط به سطح زیرکشت و تناژ (تن در هکتار) دو محصول استراتژیک گندم و جو که بیش از 43% غذای استان را تامین می کنند، در بازه زمانی 21 ساله (1400-1380) استفاده شد. برای بررسی ارتباط سنجی پارامترهای خشکسالی_امنیت غذایی در استان البرز چهار روش Spearman، ANN، ANFIS و M5 مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد در شهرستان طالقان و کرج معیارهای نکویی برازش R2، RMSE و MAE روش های Spearman، ANN، ANFIS و M5 به ترتیب از 752/0 تا 736/0، 242/0 تا 217/0، 107/0 تا 114/0، 847/0 تا 837/0، 209/0 تا 253/0 و 107/0 تا 111/0 متغیر می باشد. همچنین در بین الگوریتم های استفاده شده، روش درخت تصمیم M5 بهترین مدل به منظور ارتباط سنجی بین متغیرهای خشکسالی و امنیت غذایی بود. به طوریکه R2، RMSE و MAE مدل مذکور از شهرستان طالقان تا شهرستان کرج از 736/0، 217/0 و 114/0 تا 837/0، 253/0 و 111/0 متغیر است. همچنین در نبود مدل درخت تصمیم، سیستم استنباط عصبی فازی تطبیقی به عنوان بهترین روش در بین مدل های مورد استفاده، می باشد