مروری بر تاسیسات شبیه سازی حرارتی ماهواره در شرایط محیطی مدارهای زمین برای سازه های کامپوزیتی

اجزای محیط LEO متشکل از خلاء بالا، تابش فرابنفش، چرخه های حرارتی، اکسیژن اتمی، ذرات باردار، تابش الکترومغناطیسی، میکروش هاب سنگ ها و زباله های فضایی، به طور قابل توجهی ویژگی های مواد مواد کامپوزیتی زمینه پلیمری را تخریب می کنند. بنابراین، در طراحی سازه های فضایی با استفاده از مواد کامپوزیتی، خرابی احتمالی خواص مکانیکی ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در محیط فضایی LEO باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. بر این اساس، درک قابل اعتماد از محیط LEO در اثرات بر روی مواد کامپوزیت و همچنین بررسی ویژگی های آن بسیار مهم است. سیستم شبیه ساز فضایی تحت خلا با هدف ایجاد محیطی استاندارد با قابلیت رسیدن به خلاهای بالا و همچنین قابلیت ایجاد دماهای پایین طراحی می گردد، همچنین برای بررسی صلاحیت اجزای فضایی و تحقیقات مواد مورد استفاده در ماهواره استفاده می شوند. این سیستم ها رفتار قطعات ماهواره را تجزیه و تحلیل می کنند، تعادل حرارتی و عملکرد آن را ارزیابی می کنند تا از موفقیت و بقای ماموریت اطمینان حاصل کنند.