بررسی تاثیر تنش خشکی بر صفات زراعی و بیان ژن های کد کننده فاکتورهای رونویسی ZFP252 و DREB2A در برنج

برنج (Oryza sativa) به دلیل سازگاری محدود با شرایط کم آبی، به تنش خشکی بسیار حساس است. تنش خشکی پاسخ های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و مولکولی را در این گیاه تغییر می دهد. در این تحقیق تاثیر تنش خشکی در مراحل رویشی و زایشی بر صفات مورفولوژیک و بیان ژن های کدکننده فاکتورهای رونویسی DREB2A و ZFP252 در لاین برنج TH1 (حساس به خشکی) و رقم ندا (متحمل به خشکی) مورد بررسی قرار گرفت. تنش خشکی از طریق توقف آبیاری در مراحل پنجه زنی و خوشه دهی اعمال شد. نتایج بررسی صفات مورفولوژیکی نشان داد تعداد پنجه و تعداد خوشه به عنوان شاخصی برای تولید در رقم ندا به طور معنی داری بیشتر از لاین TH1 بود. Real Time PCR نشان داد در رقم ندا تنش خشکی در مرحله رویشی باعث افزایش بیان ژن ZFP252 (به نسبت 217/3 برابر) شد. این امر نشان دهنده ی اهمیت این ژن پاسخ دهنده به تنش خشکی در این ژنوتیپ در این مرحله ی رشدی می باشد. بررسی تغییرات میزان بیان ژن های DREB2A و ZFP252 در لاین TH1 حاکی از افزایش معنی دار بیان این دو ژن در نتیجه ی وقوع تنش خشکی در مرحله ی رویشی بود. آنالیز بیان ژن های کد کننده ی فاکتورهای رونویسی در این مطالعه بیانگر آن بود که گیاهان متحمل و حساس ممکن است از تنظیمات ژنتیکی و مکانیسم های متفاوتی در مواجهه با شرایط تنش استفاده کنند. رمزگشایی از این مکانیسم های مولکولی به درک بهتر تحمل به تنش و انتخاب استراتژی هایی برای بهبود بهره وری محصول در مواجهه با تغییرات آب و هوایی کمک می کند.