آنالیز داده های بیانی (‏RNA-Seq‏) در گیاه ‏Catharanthus roseus‏ به منظور شناسایی ‏ژن های کلیدی مواد موثره (وین بلاستین و وین کریستین) در اندام های مختلف (ریشه، برگ و گل) ‏و بررسی اثرات ضد سرطانی آنها با استفاده از آنالیز داکینگ و دینامیک مولکولی

گیاه پروانش (Catharanthus roseus) یکی از مهمترین گیاهان دارویی است که حاوی دو ماده ی ضدتوموری وین بلاستین و وین کریستین است و شناسایی ژن های درگیر و الگوی بیانی و اثرات ضدتوموری آنها در بافت های مختلف این گیاه حایز اهمیت است. است. در همین راستا، با استفاده از داده های بیانی (RNA-seque) RNA sequencing بافت های مختلف به بررسی ژن های با بیان افتراقی (Differential Expression Gene) و اثرات ضدتوموری آنها بصورت این سیلکو پرداخته شد. نتایج نشان داد که تعداد کل ژن های با بیان افتراقی در اندام ها بین 120 تا 1238 متغیر بود. بیشترین تعداد DEG نسبت به ریشه مربوط به برگ و کمترین آن متعلق به گل بود. در ادامه، 13 ژن مشترک بین سه اندام مختلف و 22 ژن مشترک بین برگ در برابر گل و برگ در برابر ریشه مشاهده شد که از بین آنها، 6 ژن مشترک در هر سه بافت بودند. آنالیز مستندسازی نشان داد که این ژن ها در مسیر بیوسنتزی دو ترکیب مهم وین بلاستین و وین کریستین نقش دارند. بیشترین بیان این ژن ها مربوط به برگ و کمترین آن مربوط به ریشه بود. آنالیز شبکه ی پروتیین مشخص کرد که تعدادی از ژن ها که بیشترین برهم کنش را با سایر ژن ها نشان دادند مربوط به ژن های مسیر بیوسنتری ترکیبات ضد توموری بودند. آنالیز داکینگ و دینامیک مولکولی نشان داد که وین بلاستین و وین کریستین ضمن اینکه برهم کنش خوبی به عنوان بازدارنده با فسفوگلیکوپروتیین (پروتیین مقاومت دارویی در سلول های توموری) دارند، از پایداری خوبی هم در برهم کنش با فسفوگلایکوپروتیین برخورار هستند. بطورکلی، ژن های DAT، STR، TDC، G10H، D4H، T16H2، Tryptophandecar-boxylase و Strictosidine synthase که در مسیر بیوسنتزی وین بلاستین و وین کریستین بودند، نقش موثری در اندام های مختلف داشتند. نتایج بدست آمده بینش های جدیدی در مورد مکانیسم درمان با محصولات طبیعی می دهد که می توان جهت بهبود افراد مبتلا مورد استفاده قرار داد.