بازخوانی و آسیب شناسی پروژه های تقریبی

در طول تاریخ همواره کنشگران سیاسی، اجتماعی و جریان های مذهبی و عالمان دینی با انگیزه های گوناگون برای ایجاد وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامی کوشیده اند و در برخی دوران پروژه هایی را پی گرفته اند که حرکت نادرشاه و سید جمال الدین اسدآبادی، و پایه گذاری «دار التقریب» و «مجمع جهانی تقریب بین مذاهب اسلامی» را می توان از مهمترین آنها شمرد. پروژه های تقریبی هماره با آسیب هایی از جمله: ابهام در اهداف و معنا، و چالش های مدیریتی و ساختاری روبرو بوده یا از نبود نظریه ای روشن رنج برده اند. همچنین به مسایل معرفتی و اختلافات مذهبی که نقطه اساسی تفرقه است کمتر توجه نموده اند. این آسیب ها به همراه وجود موانعی همچون ناهماهنگی عناصر سیاسی یا دخالت بیگانگان، وجود جریان های افراطی و رادیکال دست به دست هم داده و پروژه های تقریبی و همبستگی های اسلامی را ناکام گذاشتند. از این رو باید به دنبال طرحی نو با رویکردی جامع بود که بتواند از این چالش ها و آسیب ها نیز عبور کند.