جهانی سازی سکوها، لازمه ی موفقیت در تبلیغ دینی در عصر فضای مجازی

در جهان جدید بسیاری از پدیده های انسانی مرز نمی شناسند. فضای مجازی بستر گسترش این پدیده ها است و نمی توان از جغرافیایی سیاسی به معنای کلاسیک سخن گفت. در حقیقت، فضای مجازی به سمتی حرکت می کند که بسط و گسترش تمدن، فرهنگ و سبک زندگی وابسته به تعامل فضای مجازی با فضای فیزیکی است. یکی از پدیده های مجازی سکوهایی اند که در آن ها ارتباطات اجتماعی شکل می گیرد، مانند شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها. در این عصر، این سکوها یکی از بسترهای مهم تبلیغ دینی به شمار می آیند. با توجه به نوع مدیریت فضای مجازی، بسیاری مبلغان دینی در سکوهای داخلی فعالیت می کنند که عرصه ی فعالیت آن ها محدود به درون مرزها است. مسئله ی این پژوهش این است که آیا با این سکوها، می توان در تبلیغ دینی موفق شد یا باید این سکوها جهانی شوند تا تبلیغ دینی بتواند در این عصر موفق عمل کند؟ فرضیه ی این پژوهش این است که تبلیغ دینی در این عصر، با تمرکز بر سکوهایی که تنها در دامنه ی درون مرزی فعال اند، موفق نخواهد بود و باید هرچه سریع تر برای جهانی سازی این سکوها تمهیدات لازم اندیشیده شود. این تحقیق با رویکرد جامعه شناختی با چارچوب نظری کارگزار/ساختار انجام شده است.