بررسی تاثیر استفاده از سیستم جداساز لرزه ای به منظور بهبود رفتار ساختمان های بتنی با درجه اهمیت خیلی زیاد و دارای سیستم مقاوم باربر جانبی دوگانه

سامانه جداساز لرزه ای به لحاظ عملکردی، یکی از بهترین سامانه های مقاوم باربر جانبی در ساختمان های بتنی می باشد. استفاده از جداساز لرزه ای در سازه، باعث افزایش شکل پذیری، جذب انرژی بالا و همچنین بهبود پایداری کل سازه می شود. برابر آیین نامه 2800، ساختمان های مورد استفاده در اماکن نظامی و انتظامی جزء ساختمان های با اهمیت خیلی زیاد به حساب می آیند. لذا برابر اصول پدافندی، عدم خرابی این سازه ها و قابلیت بهره برداری از آنها پس از وقوع زلزله های شدید، مهم و حیاتی است. به همین خاطر، در این مطالعه، رفتار سازه ای یک ساختمان با کاربری انتظامی، با لحاظ کردن جداساز لرزه ای لاستیکی با پلیمرهای تقویت شده با فیبر (FRP) در آن، به منظور بررسی بهبود عملکرد لرزه ای و جلوگیری از تخریب سازه پس از زلزله، بررسی شده است. این سازه تحت تحلیل های استاتیکی غیرخطی (پوش اور)، دینامیکی غیرخطی، دینامیکی غیرخطی افزاینده (IDA) قرار گرفته است. سپس منحنی شکنندگی حاصل از این تحلیل ها برای سازه مورد نظظر استخراج و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج شاخص های رفتار لرزه ای سازه ای به دست آمده از تحلیل های پوش آور، تاریخچه زمانی، IDA و منحنی شکنندگی؛ بیانگر آن است که سازه جداسازی شده داری تغییرمکان جانبی نسبی کمتر نسبت به همان سازه بدون جداساز بوده است. همچنین پایداری، ظرفیت و برش پایه سازه جداسازی شده بهتر از سازه بدون جداساز می باشد. به طور کلی برای سازه های مجهز به جداساز لرزه ای، احتمال گذشتن آنها از هر سطح عملکرد نسبت به سازه های بدون جداساز، دیرتر رخ می دهد.