ارزیابی مقاومت فشاری محدود نشده و دوام ماسه کربناته و سیلیکاته بهسازی شده با بایوپلیمر صمغ فارسی و عامل پیوندساز کلرید کلسیم

محدودیت‏های نظیر تغییر اسیدیته خاک و نگرانی‏های زیست‏محیطی ناشی از استفاده از مواد سنتی تثبیت‏کننده خاک همچون سیمان، بررسی استفاده از مواد دوست‏دار محیط‎زیست و ارزان با خطرات ثانویه کمتر همچون بایوپلیمرها را توجیه‏پذیر ساخته است. در این مطالعه به بررسی اثر افزودن صمغ فارسی و کلرید کلسیم به دو خاک ماسه‏ای سیلیکاته فیروزکوه و کربناته هرمز پرداخته شده است. بدین منظور توسط آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده پارامترهای اولیه همچون درصد وزنی صمغ فارسی، مولاریته کلرید کلسیم مورد ارزیابی و درصدهای بهینه مواد افزودنی شناسایی گردید. سپس تاثیر پارامترهای محل و مدت گیرش و چرخه‎ های متوالی خیس و خشک بر روی مقاومت فشاری و دوام نمونه ‏های بهسازی‎ شده بهینه صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که مقاومت فشاری ماسه فیروزکوه و هرمز بهسازی‎شده با درصد بهینه صمغ فارسی (5/2 و 3 درصد) به ترتیب تا 75/2 و 3 مگاپاسکال پس از گیرش 28 روزه در گرمکن 40 درجه افزایش پیدا می‏کند. در شرایط خشک، ماسه فیروزکوه و هرمز بهسازی‎شده با صمغ فارسی و کلرید کلسیم در درصد بهینه (5/1% صمغ و 3 مولار برای فیروزکوه و 5/2% و 2 مولار برای هرمز)، مقاومت 28 روزه به ترتیب 2/6 و1/5 مگاپاسکال کسب می‏کنند که نسبت به نمونه بهسازی‎شده با صمغ فارسی، 125% و70% افزایش داشته است. صمغ فارسی دوام قابل قبولی در برابر چرخه‏ های متوالی خیس و خشک از خود نشان داده به طوری که مقاومت فشاری تک‏محوری خشک و خیس (پس از غرقاب شدن در آب) ماسه فیروزکوه و هرمز بهسازی ‎شده با صمغ فارسی، ابتدا به ترتیب 2200 و 200، 2250 و 240 بوده که پس از 10 چرخه متوالی خیس و خشک به مقادیر به ترتیب 750 و 110، 600 و 80 کیلوپاسکال میل کرده و این مقاومت را در چرخه‏ های بعدی حفظ خواهد کرد.