ارزیابی وضعیت تغذیه ای گندم دیم با استفاده از روش DRIS در جنوب استان آذربایجان غربی

هدف از این پژوهش، ارزیابی وضعیت تغذیه ای گندم دیم با استفاده از روش DRIS بود. به منظور تعیین نرم ها و شاخص های DRIS در گندم دیم، 54 نمونه از اندام های هوایی گیاه جمع آوری و غلظت عناصر غذایی نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K)، آهن (Fe)، منگنز (Mn)، مس (Cu) و روی (Zn) در آنها تعیین گردید. برای تعیین نرم ها، ابتدا مزارع بر اساس میزان عملکرد دانه به دو گروه مزارع با عملکرد بالا و مزارع با عملکرد پایین تقسیم شدند. مزارع با عملکرد بالا برای تعیین نرم ها و مزارع با عملکرد پایین برای تعیین شاخص های DRIS مورد استفاده قرار گرفتند. حد بهینه غلظت عناصر غذایی برای عناصر پرمصرف N، P و K به ترتیب 35/1 - 87/0 ، 104/0 - 036/0، 18/2 -02/1 (درصد) و برای عناصر کم مصرف Fe، Mn، Cu و Zn به ترتیب، 430-170، 51 - 29، 4/8 - 6/3، 27 - 13 (میلی گرم بر کیلوگرم) و نیز غلظت بهینه عناصر غذایی برای N، P و K به ترتیب 11/1، 07/0 و 6/1 (درصد) و برای عناصر Fe، Mn، Cu و Zn به ترتیب 300 ،40، 6 و20 (میلی گرم بر کیلوگرم) تعیین شد. ترتیب نیاز غذایی برای عناصر پرمصرف و کم مصرف به صورت P > K> Fe > N > Mn > Zn > Cu می باشد که در برنامه تغذیه ای باید به عناصر P، K، Fe و N توجه بیشتری گردد. شاخص تعادل تغذیه ای در اکثر مزارعی که دارای عملکرد پایین بودند خیلی بیشتر از صفر بود که این نشان دهنده عدم تعادل بیشتر عناصر غذایی در این مزارع می باشد.