اعتبارسنجی حدیث مواخات در خوانش علمای اهل سنت و ابن تیمیه

ابن تیمیه در کتاب منهاج السنه، تمام تلاش خویش را در نقد و نقض فضائل امیرالمومنین (علیه السلام)، مصروف داشته است. فضیلت مواخات و ایجاد پیوند برادری میان پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و امیرالمومنین (علیه السلام) از جمله فضائلی است که مورد نقد وی قرار گرفته است. در اندیشه ابن تیمیه، این فضیلت متکی بر احادیث جعلی بوده و در نتیجه، فاقد اعتبار است؛ در حالی که تفحص در آثار اهل تسنن، بیانگر دیدگاهی برخلاف ادعای ابن تیمیه است. محدثان و عالمان اهل سنت، ماجرای مواخات میان صحابه و مواخات حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) و حضرت امیر (علیه السلام) را با اسناد معتبر، در آثار خود نقل نموده اند. این مسئله در میان جمعی از حدیث شناسان متقدم و معاصر اهل سنت، به قدری ثابت بوده که در توصیف امیرالمومنین (علیه السلام) از صفت «اخو الرسول» استفاده نموده اند که در این مقاله، به تعداد قابل ملاحظه ای از این افراد اشاره شده است؛ از این رو، ادعاهای ابن تیمیه علاوه بر اینکه کذب می باشد، در تقابل با افکار و آراء عموم اهل تسنن قرار دارد.