رابطه هویت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی جهت گیری هدفی

مطالعه حاضر با هدف رابطه هویت تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی جهت گیری هدفی صورت گرفت. روش مطالعه، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بوده و جامعه آماری کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در کل کشور و در سال تحصیلی 1402-1401 بود که 350 نفر با شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه های جهت گیری هدف میدگلی و همکاران (1998)، منزلت های هویت تحصیلی توسط واز و ایزاکسون (2008) و فرسودگی مسلش- فرم عمومی را تکمیل نمودند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای spss و لیزرل و شاخص های آمارتوصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج آزمون الگوی پیشنهادی اولیه حکایت از عدم برازش این الگو داشت. با تعدیل های صورت گرفته، شاخص کلی برازش کلی الگو را تایید کرد. (18/3 = χ2/df، 08/0 = RSMEA، 97/0GFI = ، 94/0AGFI = ،98/0 CFI =). نتایج حاصل از مدل تایید شده در پژوهش حاضر، حاکی از آن است که فقط جهت گیری هدفی تبحری توانسته نقش میانجی معناداری برای رابطه هویت های تحصیلی دیررس و موفق با فرسودگی تحصیلی ایفا نماید.