نقد و بررسی شبهه ایدئالیسم و حل آن در فلسفه از منظر علامه طباطبائی ره

از مهم ترین مباحثی که در زمینه علم و ادراک و ارزش ادراکات از دیرباز مطرح بوده است، مسئله میزان اعتبار علوم و واقع نمایی آن ها بوده است. همیشه عده ای از علما بر این باور بوده اند که ادراکات انسان با واقعیت تطابق داشته و می توان به واقعیت همانگونه که هست دست پیدا کرد، عده ای دیگر نیز بر طبل مخالفت با آن کوبیده و سعی در نفی این رابطه مطابقی داشته اند.هدف از مقاله این بوده است که قضاوت صحیحی میان دو ادعای مذکور صورت گیرد و برای نیل به این امر نیز ادله غالب قائلین به ادئالیسم مطرح شده و به نمایندگی از مدافعین رئالیسم، نظرات مرحوم علامه طباطبائی مورد بررسی و بیان قرار گرفت. علاوه بر این مطلب نیز در ضمن اثبات حق بودن رئالیست، به این مبنای علامه که محل دفع این شبهه در کجای فلسفه است پرداخته و معلوم گردید که بهترین و تنها راه دفع شبهه، طریقی است که علامه در کتب خود طی کرده اند. در نهایت این نتیجه حاصل شد که ایدئالیسم تنها یک شبهه ذهنی ناشی از نداشتن پاسخ برای سوالات شخص ایدئالیست است و خود او نیز در عین اینکه ادعای دیگری دارد، اما اعمال و شیوه تعامل با غیر خودش این را نشان می دهد که واقع گرا است. همچنین معلوم شد که فقط در یک موطن می توان دفع شبهه کرد و آن هم ابتدای فلسفه و اولین گام آن است.