مقایسه نیمرخ شناختی دانش آموزان با اختلال خواندن، اختلال ریاضی و دانش آموزان بهنجار بر اساس مولفه های هوش آزمای تهران- استنفورد بینه

هدف پژوهش حاضر مقایسه نیمرخ شناختی دانش آموزان با اختلال خواندن، اختلال ریاضی و دانش آموزان بهنجار بر اساس مولفه های هوش آزمای تهران-استنفورد بینه بود. پژوهش حاضر از نوع علی - مقایسه ای و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان با اختلال خواندن، ریاضی و دانش آموزان عادی پایه های سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بود. نمونه پژوهش شامل 23 دانش آموز با اختلال خواندن (13 پسر و 10 دختر)، 25 دانش آموز با اختلال ریاضی (14 پسر و 11 دختر) و 30 دانش آموز بهنجار (15 دختر و 15 پسر) بود که به طور در دسترس انتخاب شدند. به منظور تشخیص اختلال ریاضی، خواندن و هم چنین ارزیابی هوش، علاوه بر تشخیص مراکز اختلال یادگیری، به ترتیب از آزمون تشخیصی ایرانی کی مت (IKMDT)، آزمون خواندن نما (NEMA) و هوش آزمای تهران- استنفورد بینه (TSB) استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS-21 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند. تفاوت معناداری بین گروه بهنجار و گروه های دارای اختلال در مولفه های آزمون هوش مشاهده شد (01/0< (p. با این وجود تفاوت معناداری بین دانش آموزان با اختلال ریاضی و خواندن در مولفه های مورد بررسی مشاهده نشد (05/0< (p. با توجه به یافته ها به نظر می رسد تنها بر اساس مقایسه و استفاده از مولفه های آزمون های هوش نمی توان اختلال یادگیری در خواندن و ریاضی را به سادگی از هم تفکیک کرد؛ از این رو پیشنهاد می شود علاوه بر آزمون های هوش از معیارهای تشخیصی چندگانه شامل آزمون ها و تشخیص متخصصین جهت شناسایی دقیق تر این دو اختلال استفاده شود.