عقل به عنوان منبع شناخت در نهج البلاغه

عقل یکی از منابع مهم معرفت در اسلام است که در نهج البلاغه در کنار سایر منابع معرفت مانند تجربه، شهود و وحی مطرح می شود و حدود و قلمرو انسان را در شناخت آگاه می سازد. پرسش پژوهش حاضربه این مهم می پردازد که از منظر علی؟ع؟ در نهج البلاغه عقل به عنوان منبع، چگونه توصیف شده است. هدف از این پژوهش تقسیم بندی، شناخت و بیان قلمرو حدود عقل از دیدگاه حضرت علی؟ع؟ با استناد به نهج البلاغه است. یافته های پژوهش نشان می دهد، حضرت علی؟ع؟ عقل را یکی از منابع مهم در شناخت می داند؛ اما برای این منبع شناخت، حدودی قائل است. ایشان در سخنان متعدد خود انسان ها را از مواردی مانند قضا و قدر، تقدیر الهی، شناخت خداوند، اسما و صفات برحذر می کند؛ زیرا عقل از درک آن عاجز است و در این موارد عقل دچار گمراهی خواهد شد. حضرت علی (ع) با اینکه عقل را یک منبع معرفتی می داند؛ اما در مواردی که قلمرو عقل از دستیابی به شناخت واقعی ناتوان است، وحی را به عنوان یکی از والاترین منابع معرفتی معرفی می کند. ماهیت این پژوهش توصیفی و تحلیلی و روش گردآوری آن کتابخانه ای است.