مقایسه اثرات دی اکسید سلنیم و ماده موثره چای سبز (EGCG) بر سطح سرمی لیپیدها در موش صحرایی

کاتشین ها که از اجزای مواد موثر چای سبز هستند دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی و کاهش دهنده لیپیدهای سرمی می باشند. از جمله این کاتشین ها اپی گالوکاتشین-3- گالات (EGCG) می باشد. سلنیوم کوفاکتور آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز است نیز دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشد.
در این تحقیق 20 موش صحرایی از نژاد Wisrar انتخاب و با رژیم غذایی پرچرب به مدت 4 هفته تغذیه شدند. سپس از موش ها نمونه خونی تهیه شد و سطح سرمی لیپیدهای آنها با استفاده از کیت اندازه گیری شد. 15 موش انتخاب و به 3 گروه 5 تایی تقسیم شدند. هر سه گروه با همان رژیم غذایی پرچرب تغذیه گشتند. گروه اول به عنوان کنترل انتخاب شد. به گروه دوم EGCG و به گروه سوم SiO2 تزریق شد. پس از دو هفته مجددا از موش ها نمونه خونی تهیه و سطح سرمی لیپیدهای آنها اندازه گیری شد.
EGCG باعث کاهش بیشتر سطح سرمی کلسترول نسبت به SiO2 می شود و به طور قابل توجهی با کنترل تفاوت دارد (p<0.05). همچنین EGCG اثرات قوی تری در افزایش HDL- کلسترول و کاهش تری گلیسرید سرم نسبت به SiO2 دارد.
بحث: اگرچه EGCG و SiO2 باعث کاهش سطح سرمی لیپیدهای ذکر شده می شوند ولی EGCG به طور کلی دارای اثرات کاهش دهنده قوی تری است که بیشترین اثر آن در کاهش کلسترول است. به نظر می رسد که استفاده از EGCG به عنوان داروی کاهش دهنده کلسترول در افراد با اختلالات هیپرکلسترولمیا و یا هیپرلیپدمیا می تواند مفید باشد.