اثر ریز مغذی ها بر خصوصیات کمی و کیفی دو رقم آفتابگردان در منطقه ارسنجان

• محمد مهدی رحیمی، عضوهیات علمی دانشگاه آزاداسلامی ارسنجان• داریوش مظاهری، استاد دانشگاه تهران• ناصر خدابنده، استاد دانشگاه تهرانتاریخ دریافت: آبان ماه 1382 تاریخ پذیرش:اردیبهشت ماه 1383چکیده این آزمایش در سال 1381 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه ارسنجان (فارس) درزمینی بابافت رسی به منظور بررسی اثر ریز مغذی ها برخصوصیات کمی وکیفی دورقم آفتابگردان با استفاده از کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 4تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل2رقم آفتابگردان بنام هایA1: هیبرید گلشیدA2, (CMS31*R-43): رقم رکورد وفاکتورهای فرعی شامل 5 تیمارکودی: (T1=NPKMg)،(T2=NPKMg+Fe)،(T3=NPKMgFe+B)،(T4=N PKMgFeB+Mn)، (T5=NPKMgFeBMn + Zn)بود.نتایج نشان داد: عامل رقم بر روی درصد اسید چرب پالمتیک، شاخص برداشت و قطرطبق تاثیر بسیارمعنی دار و بر روی درصد اسید چرب لینولئیک، اسید چرب اولئیک، عملکرد دانه درهربوته، عملکرد روغن، عملکرد بیولوژیک در هر بوته و وزن هزار دانه تاثیر معنی دار داشته است. عامل تیمار کودی بر روی در صد اسید چرب لینولئیک، اسید چرب اولئیک، اسید چرب پالمتیک، اسید چرب استئاریک، عملکرد دانه در هر بوته، در صد روغن، عملکرد روغن، شاخص برداشت و وزن هزار دانه تاثیر معنی داری داشته است. اثر ترکیب تیماری ارقام و تیمارهای کودی بر روی صفات عملکرد دانه در هر بوته، اسید چرب اولئیک و عملکرد روغن در هر هکتار بسیار معنی دار و بر روی صفات عملکرد بیولوژیک در هربوته، وزن هزاردانه و قطرطبق معنی دار بود. هیبرید گلشید نسبت به رقم رکورد بهتر تشخیص داده شد.