بررسی رفتار تونلها در برابر زلزله

برای مقاوم سازی ساختمانهای بتن مسلح با سیستم قاب خمشی، اضافه نمودن بادبندهای هم محور فولادی یک روش نسبتا ساده و مناسب به نظر می رسد؛ زیرا استفاده از سایر روش های مقاوم سازی همانند اجرای دیوارهای برشی و یا استفاده از الیاف پلاستیکی پلی مری (FRP) غیر ممکن و یا بسیار پرهزینه است. از طرف دیگر، بادبندهای فلزی هم محور، علی رغم سختی زیاد، شکل پذیری مناسبی نداشته و گاهی نیز سبب ایجاد اشکالات معماری در سازه می شوند. با توجه به این مساله، باید بر روی چیدمان و محل قرارگیری بادبندها ملاحظات و مطالعات دقیقی به عمل آید تا یک طرح تقویت بهینه ارائه شود.
این مقاله شرح مطالعات آسیب پذیری و مقاوم سازی یک ساختمان بتن مسلح هفت طبقه با سیستم قاب خمشی متوسط در شهر سمنان می باشد، که به علت ارتفاع کم تیرهای آن، مطابق آیین نامه زلزله ایران و مبحث ششم مقررات ملی ساختمان، سیستم دال تخت محسوب و مقاوم سازی شد. مقاوم سازی لرزه ای، با افزودن چیدمانهای گوناگون و قابل اجرای مهاربندهای فولادی به ساختمان انجام شد. به عبارت دیگر با افزودن بادبندها تا ترازهای مختلف ساختمان و با توجه به سطوح عملکرد سازه ای، طرح بهینه انتخاب شده است. کفایت این طرح با استفاده از تحلیلهای استاتیکی غیرخطی و ارضای شرایط پذیرش دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود و دستورالعملهای FEMA-356 و ATC-40 به انجام رسیده است. جزئیات اجزای تقویت شده با استفاده از ورق نیز ارائه شده است.