بی اختیاری استرسی ادراری: فراوانی و عوامل خطر چهار ماه بعد از زایمان

بی اختیاری استرسی ادراری (SUI) Stress Urinary Incontinence شایعترین نوع بی اختیاری در خانمها می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی بی اختیاری استرسی ادراری در حاملگی های کم خطر و عوامل خطر این عارضه چهار ماه بعد از زایمان در بیمارستان بقیه اله(عج) می باشد.
این مطالعه یک مطالعه مقطعی بوده که در آن 400 خانم چهار ماه بعد از زایمان بوسیله پرسشنامه ای که بر علائم بالینی تمرکز داشت از نظر وجود بی اختیاری استرسی ادراری بررسی شدند. سایر متغیرها از چارتهای زایمانی استخراج گردید. مطالعه در بیمارستان آموزشی بقیه الله (عج) در سال 1384 انجام شد.
شیوع کلی SUI در مطالعه ما 4 ٪ بود. فراوانی عارضه در کسانی که به روش طبیعی زایمان کرده بودند 6/5 ٪ و در مادران سزارینی 2/7 ٪ بود. ولی بین روش زایمان (زایمان واژینال طبیعی در مقایسه با سزارین) و SUI ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت (33/0 (P=. SUI در مادرانی که سن کمتر از 25 سال داشتند (04/0 P=) و BMI Body mass index)) بالاتر از 25 داشتند (04/0 P=) شایعتر بود.
فراوانی بی اختیاری استرسی ادراری چهار ماه بعد از زایمان در مطالعه ما 4% بود و عارضه بی اختیاری استرسی فقط با سن پائین تر از 25 و BMI بالاتر از 25 ارتباط داشت. در مطالعه ما روش زایمانی (طبیعی و سزارین) با SUI ارتباط معنی داری نداشت.