بررسی تاثیر چند ترکیب فرار موجود در اسانس های گیاهی بر میزان تمایل LDL طبیعی و اکسید شده به گیرنده های مربوط در سطح سلول های آدرنال

تحقیقات متعدد و مختلف نشان داده است که غلظت بالای پلاسما و اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) نقش مهمی در آتروژنز دارد. تمایل LDL به گیرنده کلاسیکش در اثر اکسیداسیون کاهش می یابد و بیشتر به وسیله گیرنده رفتگر موجود در ماکروفاژها جذب می شود. در نتیجه سلول های کف مانند تشکیل می شوند که در افزایش لایه چربی زیر اندوتلیال عروق نقش عمده دارند. در این تحقیق اثر آنتی اکسیداتیو 8 ترکیب فرار موجود در اسانس های گیاهی به نام های آنتول (Anethol)، اوژنول (Eugenol)، لیمونن (Limonene)، لینالول (Linalool)، پارا سیمول P-Cymol))، پولگون (Pulegone)، تیمول (Thymol) و ژرانیول (Geraniol) همچنین تاثیر آنها بر میزان تمایل LDL طبیعی و اکسیده (با(CU++ بر گیرنده اش در سلول های بافت آدرنال گوسفند در حضور LDL نشاندار با فلورسئین ایزوتیوسیانات ((FITCمورد بررسی قرار گرفت.
نتایج آزمایش های فوق نشان می دهند که اوژنول و تیمول از خاصیت آنتی اکسیداتیو بالاتری برخوردار هستند و بیشترین اثر را نیز بر روی برداشت LDL (اکسیده و طبیعی) توسط سلول های آدرنال دارند. ترتیب اثر این ترکیبات برروی LDL اکسیده به صورت زیر:پولگون > آنتول > لینالول > پارا سیمول > ژرانیول > لیمونن > اوژنول 3 تیمولو بر روی LDL طبیعی به ترتیب زیر می باشد:آنتول > پولگون > ژرانیول > لیمونن > پارا سیمول > لینالول > تیمول 3 اوژنولبررسی انجام شده نشان می دهد که این ترکیبات به خصوص تیمول و اوژنول دارای اثر آنتی اکسیداتیو بوده و احتمالا به خاطر دارا بودن خاصیت چربی دوستی (لیپوفیلیک) توانسته اند بر ذره LDL تاثیر گذارده و تمایل آن را به گیرنده اش تغییر دهند. لذا پس از تحقیقات بیشتر می توان از این ترکیبات جهت استفاده های بالینی به خصوص آترواسکلروز و کاهش کلسترول استفاده نمود.