بررسی تاثیر سایه در میزان رشد قطری و ارتفاعی صنوبر و تراکم جمعیت آفات آن در استان گیلان

صنوبرکاری از جمله کشتهای غالب استان گیلان به شمار می آید. سایه اندازی درختان مجاور از عامل های محیطی اثرگذار بر رشد و نمو نهال های صنوبر در خزانه، تراکم آفات و اپیدمی عامل های بیماریزای صنوبر، می باشد. در سالهای 81-1380، تاثیر سایه اندازی درختان در رشد و نمو نهال های صنوبر و تراکم و شدت خسارت دو گونه از آفات مهم آن، در ایستگاه تحقیقات صنوبر آستانه اشرفیه بررسی شد. با گزینش قطعه زمینی در ایستگاه مزبور، قلمه هایی از کلن 55/69 P.deltoides در 9 ردیف (تیمار) به فاصله های 11، 6/12، 2/14، 8/15، 4/17، 19، 6/20، 2/22 و 8/23 متر از درختان سایه اندازی که در ضلع جنوبی قطعه آزمایشی واقع شده بود،کاشته شدند. در پایان هر سال، ارتفاع نهال ها با شاخص مدرج شده برحسب متر و قطر یقه آنها با کولیس برحسب میلی متر اندازه گیری و ثبت شد. تراکم و انبوهی جمعیت سر خرطومی خالدار صنوبر Clorophanus votuptificus و زنبور برگخوار صنوبرStaurenematus compressicornis (از آفات مهم صنوبر در این استان) هر هفته شمارش و برای هر تیمار و تکرارجداگانه ثبت شد. تجزیه داده ها با بهره گیری از نرم افزار MSTAT-C نشان داد که بین تیمارها از نظررشد قطری و ارتفاعی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. هر چه فاصله ردیف ها از درختان سایه انداز بیشتر بود، قطر و ارتفاع آنها بیشتر بود. تیمارها از نظر شمار سرخرطومی با هم تفاوت معنی دار آماری داشتند (?=1%)، به طوری که بالاترین تراکم سرخرطومی روی تیمارهایی که بیشتر در معرض سایه بودند و کمترین تعداد در تیمارهای 8 و 9 که بیشترین فاصله را از درختان سایه انداز داشتند، تعیین شد.رفتار و واکنش زنبور برگخوار صنوبر از این نظر با سرخرطومی برگخوار صنوبر متفاوت بود. همبستگی مثبت بالایی بین ارتفاع و قطر نهال ها (99/0=2 r) و همبستگی منفی و معنی داری (90/0=2r) بین ارتفاع نهال ها با شمار سرخرطومی به اثبات رسید. همبستگی ارتفاع نهال با شمار زنبور برگخوار صنوبر مثبت و معنی دار (73/0=2r) بود.