بررسی اثر دگزامتازون وریدی در پیشگیری از انقباض حنجره (لارنگواسپاسم) به دنبال خارج نمودن لوله تراشه در کودکان

از آنجاییکه انقباض حنجره در کودکان در هنگام خروج لوله تراشه از شیوع بالایی برخوردار است، و از طرفی انقباض حنجره یک فوریت مهم پزشکی است و می تواند جان بیمار را در مدت کوتاهی مورد تهدید جدی قرار دهد، و متخصص بیهوشی را به چالش بکشاند، و از سویی دگزامتازون وریدی دارای مزایای فراوان طی بیهوشی و کمترین عوارض شناخته شده است، بنابراین در مطالعه حاضر تاثیر دگزامتازون وریدی بر پیشگیری از انقباض حنجره به دنبال خارج نمودن لوله تراشه در کودکان مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکورمی باشد، تعداد 90 کودک که کاندید عمل جراحی انتخابی بودند به صورت تصادفی به دو گروه 45 نفری تقسیم شدند. سپس جهت بیماران بعد از القاء بیهوشی، یک در میان از داروی دگزامتازون با دوز 0.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن یا دارونما بصورت وریدی و با حجم مساوی در سرنگ های کد بندی شده، استفاده شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS ver 15 و آزمون Mann-Whitney U test مقایسه گردید. در گروهی که دگزامتازون دریافت کرده بودند، هیچ موردی از انقباض حنجره مشاهده نشد، ولی در گروهی از بیماران که دارونما دریافت کرده بودند، شش مورد انقباض حنجره مشاهده شد (معادل 14 درصد) (0.026=Pvalue) با توجه به تاثیر فاحش تک دوز دگزامتازون وریدی در پیشگیری از انقباض حنجره (0.026=P)، توصیه می شود به کلیه کودکانی که کاندید عمل جراحی هستند، و قرار است به روش بیهوشی عمومی با لوله تراشه مورد عمل جراحی قرار گیرند، دگزامتازون وریدی با دوز نیم میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن و تا حداکثر ده میلی گرم بعد از القاء بیهوشی، تزریق گردد.