آیا باید از روبات های قاتل ترسید؟

پیتر دابلیو زینگر یک «کارشناس امور نظامی» به معنای عام آن نیست. او که اکنون سی و سه ساله است، مدیریت «ابتکار دفاعی قرن بیست ویکم» در مؤسسه «بروکینگز» را بر عهده دارد و جوان ترین عضو اتاق فکر «نود سال تاریخ» به شمار می رود. در سال 2003، او در کتاب خود «جنگجویان شرکتی»، به شرح احوال صنعت نظامی خصوصی شده پرداخت و در سال 2005 کتاب «کودکان در جنگ» را به چاپ رساند که در آن پدیده غمبار کودکان سرباز را مورد بررسی قرار می دهد. وی همچنین در مقام هماهنگ کننده گروه کاری «سیاست دفاعی پرزیدنت باراک اوباما» در طول رقابت های انتخاباتی وی خدمت کرده است؛ نقشی که پس از اتمام کار خود در مقام مشاور برای وست وینگ بر عهده گرفته است. زینگر در کتاب جدید خود wired for war نگاهی ژرف و گاه هول انگیز به موضوع استفاده روز افزون از روبات ها در عملیات های نظامی می اندازد. دستاوردی که او می گوید، بعدها به مثابه «امری انقلابی در جنگ» به آن نگاه خواهد شد. اخیرا او پیرامون تاثیرات پنهان و غیر قابل پیش بینی این فن آوری های جدید، پیشنهاد احمقانه به کارگیری این روبات ها در دارفور و این که آیا ما باید قبل از آنکه خیلی دیر شود استفاده از این ماشین ها را ممنوع اعلام کنیم یا نه، با مادر جونز به گفت و گو نشسته است.