طراحی سیستم تولید سلولی در شرایط پویا و احتمالی و حل آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این مقاله حل مساله تولید سلولی(CM) در شرایط پویای احتمالی با استفاده از یک الگوریتم ژنتیک مورد بررسی قرار می گیرد.سیستم های تولید سلولی در واقع کاربردی از فناوری گروهی در زمینه ساخت و تولید می باشند که هدف از آنها دسته بندی قطعات و ماشین بگونه ای است که از تشابه ظاهری و یا عملیاتی آنها در جنبه های مختلف ساخت و طراحی استفاده شود. در اکثر تحقیقات گذشته مساله تولید سلولی همواره در شرایط تولید ثابت ویا تقاضای معین مورد بحث قرار می گرفت حال آنکه در عمل تولید پویا و تقاضا برای محصولات نامعین است. از آنجاییکه تطبیق هر چه بیشتر یک مدل CM با شرایط واقعی مستلزم فزونی متغیرها و محدودیت های مدل می باشد بنابراین حل چنین مدلی توسط روش های بهینه سازی سنتی احتیاج به زمان،حافظه و قدرت پردازش بالا خواهد داشت در نتیجه امروزه روش های نوینی همانند الگوریتم های ژنتیک مورد توجه قرار گرفته اند. الگوریتم های ژنتیک جزء تکنیک های جستجوی تصادفی می باشند که برای حل مسایل NP-Complete همانند CM استفاده می شوند. در این مقاله ابتدا یک مدل عدد صحیح غیرخطی از CM ارائه و سپس توسط الگوریتم ژنتیک حل می گردد ودر خاتمه نتایج به دست آمده با حل بهینه مقایسه و صحت الگوریتم ارائه شده مورد بررسی قرار می گیرد.