شیوع باکتری یوری بدون علامت و الگوی حساسیت دارویی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه تهران

عفونت دستگاه ادراری از بیماری های شایع دوران بارداری است و اکثر عفونتهای علامت دار آن نیز ناشی از باکتری یوری بدون علامت است که عدم تشخیص و درمان به موقع آن می تواند برای مادر و جنین عواقب خطرناکی را به دنبال داشته باشد.
تعیین شیوع باکتریوری بدون علامت، ارتباط آن با بعضی فاکتورها و تعیین الگوی حساسیت دارویی در یک مطالعه مقطعی از 900 زن باردار مراجعه کنند به کلینیک سرپایی مرکز آموزشی درمانی حضرت زینب (س) تهران پس از تکمیل پرسشنامه و معاینه بیماران توسط متخصص زنان و زایمان و اطمینان از سالم بودن آنها، نمونه وسط ادرار استریل تهیه و از لحاظ آزمایش کامل ادرار و کشت مورد بررسی و تشخیص قرار گرفتند. سپس از باکتری های جدا شده با کلنی 100000 عدد، آنتی بیوگرام به روش کربی بائر بعمل آمد.
در این مطالعه میزان شیوع باکتری یوری بدون علامت در زنان باردار 3.7% بدست آمد و شایع ترین ارگانیسم های جدا شده به ترتیب اشرشیا کلی 33.3%، استافیلوکوک کوآگولاز منفی 30.3% و کلبسیلا 15.2% بدست آمد. در گروه مبتلا به باکتری یوری بدون علامت میانگین سن (P<0.001)، تعداد حاملگی (P<0.05) و تعداد زایمان (P<0.05) بالاتر از گروه سالم بود. سابقه عفونت ادراری اخیر و سنگ کلیه بین دو گروه با و بدون باکتری یوری بدون علامت تفاوت آماری معنی داری نداشت. الگوی حساسیت دارویی سویه های جدا شده بیشترین حساسیت را به آمیکاسین نشان داد، همچنین بیشترین میزان شیوع در سه ماهه دوم بارداری و در زنان با رتبه حاملگی و سن بالاتر بدست آمد.
براساس نتایج این مطالعه با توجه به شیوع بالاتر باکتری یوری بدون علامت در سه ماه دوم بارداری، در صورت منفی بودن آنالیز ادراری در اولین ویزیت بارداری، تکرار تست در سه ماهه دوم بارداری، بخصوص در زنان با سن و تعداد بارداری بالاتر، همچنین توجه به تغییر الگوی حساسیت دارویی و استفاده مناسبتر از آنتی بیوتیک ها تاکید می گردد. مطالعات تکمیلی سایر نقاط کشور نیز می تواند برای ارائه الگویی مناسب برای پیگیری و درمان زنان باردار مبتلا به باکتریوری بدون علامت مفید و مثمر ثمر باشد.