عوامل موثر بر ایجاد و تکوین جوامع اشتراکی در اسراییل

تشکیل اسراییل ریشه در صهیونیسم و به ویژه «صهیونیسم سیاسی» دارد. صهیونیسم سیاسی از دیدگاه برخی گروه های یهودی، یک آرمان تاریخی سیاسی است. بنا به «باورصهیونیستها» ریشه پیدایش صهیونیسم سیاسی را باید در تاریخ و عقاید مذهبی آنان (یهودیت) یافت. وعده های مذهبی موجود در برخی از آیات تورات و دیگر داستانهای تاریخی مورد استناد این گونه باورها، صهیونیسم ریشه و حقوق تاریخی خود را در سرزمین فلسطین می یابد. بنا به اعتقاد یهودیان، یکی دیگر از عناصر تشکیل دهنده صهیونیسم، سابقه و نقش تاریخی آنان در سرزمین فلسطین است. یعنی، سابقه سکونت تاریخی آنان و دوران حکومت حضرت داود و سلیمان و افراد دیگری در فلسطین که موید «حقوق تاریخی» آنان در آن سرزمین است. صهیونیسم سیاسی به وسیله «تئودور هرتزل» مجاری الاصل، شکل گرفت که در اواخر قرن نوزدهم در شهر وین (اتریش) نظریه و مکتبی بر آن پدید آورد. وی صهیونیسم را از شکل مذهبی و معنوی آن خارج کرد و به آن شکل و محتوای سیاسی بخشید. صهیونیسم مذهبی که معتقد به امید بزرگ رهایی بخش یهودیان در آخر الزمان است. ولی وی رهایی یهودیان را تشکیل کشوری یهودی برای یهودیان می دانست. صهیونیست ها فلسطین را اراضی موعود می دانستند و آن را سرزمین بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین قلمداد می کردند؛ که این امر با واقعیتهای سرزمین فلسطین منافات داشت. بنابراین، در جهت ایجاد ملت، مهاجرت مبنا قرار گرفت و برای به دست آوردن سرزمین، غصب و تصرف. اسکانهای اشتراکی یکی از انواع شیوه های زندگی بود که صهیونیستها را در رسیدن به اهداف و منافع خود بسیار یاری کرد. بنابراین بررسی اسکانها اشتراکی در جهت شیوه ها و راه های تشکیل اسراییل به دست صهیونیستها، امری لازم و ضروری است.