میکروفلوتاسیون پیروتیت خالص آزمایشگاهی و پیروتیت طبیعی

کانی پیروتیت مهمترین باطله موجود در معادن نیکل سولفیدی است که حضور آن در کانسنگ علاوه بر ایجاد اختلال در مدار پرعیار سازی بروش فلوتاسیون،در کوره ذوب نیز باعث تصاعد مقادیر زیادی گاز so2 می شود که باعث آلودگی زیست محیطی است. در این مقاله فلوتاسیون ریز مقیاس این کانی با استفاده از یک سلول هالیموند اصلاح شده و بکارگیری دو نمونه آزمایشگاهی خالص مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین برای مطالعه اثر ناخالصی ها،یک نمونه طبیعی از ناحیه معدنی سادبوری کانادا تهیه و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاصل،حاکی از اثرات متفاوت پارامترهای موثر در فلوتاسیون مانند PH، غلظت سیانور سدیم، حضور سولفات مس در پالپ و اکسیداسیون بر این 3 نمونه میباشد. براساس این نتایج،باوجودیکه بکارگیری محیط قلیایی،اکسیداسیون شدید و یا سیانور سدیم، بعنوان بازدارنده پیروتیت،نتایج قابل قبولی در خصوص حذف موثر این کانی ارائه خواهند داد ولی بهر حال میزان تاثیر این پارامترها تابعی از سیستم تبلور و ناخالصی های همراه نمونه مورد آزمایش است. فلوتاسیون پیروتیت در PHقلیایی و در حالت مصرف 20 میلی گرم بر لیتر کلکتور منجر به بازیابی بین 20 الی 30 درصد برای انواع مختلف پیروتیت می شود. بکارگیری اکسیداسیون در همین PH بازیابی را در هر سه حالت بمقدار حدودا 10 درصد کاهش خواهد داد. از طرفی استفاده از سیانور سدیم بعنوان بازدارنده نیز بمیزان حداکثر 5 درصد باعث کاهش بازیابی میگردد. در حالت فعال سازی نمونه های پیروتیت با سولفات مس، کلیه نمونه ها رفتار نسبتا مشابهی از خود نشان میدهند.