ارزیابی پتانسیل روانگرایی در بخشی ازنواحی جنوب شرقی تهران

این مقاله به ارزیابی پتانسیل روانگرایی ناحیه ای از جنبو شرق تهران می پردازد. روش مورد استفاده جهت این ارزیابی با توجه به مقیاس مطالعه روش ساده شده سید و همکاران (seed et al) {1} بوده است. در برآورد شتاب حداکثر سطح زمین ابتدا شتاب سنگ بستر بر اساس دوره بازگشت 475 و عمر مفید 50 ساله برای زمین لرزه ای به بزرگای 5/7 محاسبه و شتاب سطح زمین بر اساس شتاب سنگ بستر و لحاظ اثر شرایط ساختگاهی بدست آمده است. ناحیه مورد مطالعه به نواحی کوچکتر تقسیم گردیده و لایه بندی خاک برای هریک از این نواحی بدست آمده است. در ادامه ضریب اطمینان در مقابل روانگرایی در اعماق مختلف محاسبه گردیده و با استفاده از روش ایواساکی و همکاران (wasaki et al){2} شاخص پتانسیل روانگرایی تعیین شده و خطر روانگرایی مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به برآورد پتانسیل روانگرایی در هر شبکه درنواحی شمالی و جنوبی منطقه مورد بررسی پتانسیل روان گرایی صفر است و خطر روانگرایی این مناطق را تهدید نمی کند. در نواحی مرکز محدود مورد بررسی خطر روانگرایی کم است ولی جهت احداث سازه های مهم بایستی مطالعات دقیق تر انجام پذیرد. در ناحیه شمال غربی و جنوب شرقی نیز خطر روانگرایی زیاد بوده و مطالعه دقیق در این مناطق برای انواع سازه ها لازم می باشد.