تحلیل سیستم های غیرسازه ای با استفاده از روش استاتیکی غیرخطی و مقایسه با سایر روشها

برای جلوگیری از آسیب پذیری اجزای غیرسازه ای در هنگام زلزله، نیاز به تحلیل آنها بوده که جهت بررسی رفتار و عملکرد، از تحلیل غیرخطی استفاده می شود. این اجزاء در زلزله های طرح، رفتار غیرخطی از خود نشان می دهند. یکی از معروفترین و متداول ترین روش های تحلیل غیرخطی، روش استاتیکی غیرخطی است، زیرا دارای مزایایی چون سادگی و سرعت در انجام تحلیل و تفسیر نتایج حاصل می باشد. در این تحقیق ابتدا چند سازه 10 طبقه با قاب خمشی بتنی که جرم، فرکانس و محل قرارگیری جزء غیرسازه ای در آنها متفاوت است را با استفاده از طیف طرح استاندارد 2800 زلزله، تحلیل طیفی نموده و پس از تعیین نیروهای وارد بر طبقات و اجزای غیرسازه ای، ضوابط بارگذاری مشخص شده و سازه-ها تحلیل استاتیکی غیرخطی می شوند. سپس نیروهای وارد بر اجزای غیرسازه ای به دست آمده و به عنوان ضوابط بارگذاری سیستم های غیرسازه ای معرفی می شوند. این ضوابط تابع پارامترهایی از قبیل r (نسبت فرکانسی)، β (نسبت ارتفاعی) و γ (نسبت جرمی) می باشند. به عنوان مثال یک ساختمان 10 طبقه طراحی و تحلیل شده و اثر پارامترهای مذکور روی ضوابط بارگذاری بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که نیروی وارد بر جزء غیرسازه ای حاصل از تحلیل دینامیکی طیفی حدود چهار برابر تحلیل استاتیکی غیرخطی است.