ترجیحات سبک های یادگیری دانشجویان ایرانی فراگیر زبان عربی به عنوان زبان دوم

سبک های یادگیری نقش مهم و اساسی در فرایند یادگیری دارند. فلدر (1996)بر این عقیده است که، میزان یادگیری دانشجویان در کلاس عمدتا به توانایی ها و آمادگی قبلی دانشجویان و سبک یادگیری شان، همچنین به نحوه تدریس اساتید بستگی دارد. اساتید نباید اهمیت انتخاب روش تدریس مناسب و سازگار با سبک های یادگیری دانشجویان را نادیده بگیرند. از آنجایی که در بسیاری از موسسات و تشکیلات آموزشی، نحوه یادگیری فراگیران و نحوه تدریس اساتید چندان مورد توجه قرار نمی گیرد، این تحقیق سعی دارد ضمن شناسایی سبک های یادگیری دانشجویان ایرانی در یادگیری زبان عربی، تفاوت سبک های یادگیریشان را بر اساس جنسیت و رشته تحصیلی تعیین نماید. داده های تحقیق از بین دانشجویان و با استفاده از پرسشنامه «ترجیحات سبک های یادگیری»(LSI) وینتر گرست، و دیکاپیوا(2000) جمع آوری شده اند. نتایج نشان دادند که سبک های یادگیری متمایز و برجسته دانشجویان ایرانی فراگیر زبان عربی، سبک گروهی بود. درحالی که آن ها علاقه اندکی به سبک یادگیری فردی نشان دادند. زنان از سبک های شنیداری و حرکتی بیش از مردان استفاده می کردند در حالی که اختلافی بین دو جنس در استفاده از سبک دیداری مشاهده نشد.