بهره وری، رشد اقتصادی و توسعه صادرات غیر نفتی (مطالعه موردی استان فارس)

تاکید بر توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان یک استراتژی مهم، از جمله روش های دست یابی به رشد مستمر اقتصادی است که همواره به عنوان یکی از راهبردهای محوری اقتصاد کشور ما مطرح است. این سیاست علاوه بر خارج نمودن اقتصاد کشور از حالت تک محصولی؛ منجر به بهبود تراز پرداخت های ارزی و افزایش قدرت و مزیت نسبی رقابتی کشور ما در بازارهای جهانی می شود. از سوی دیگر بهره وری کل عوامل تولید (TFP) نیز در نظریه های جدید یکی از منابع عمده رشد اقتصادی محسوب می شود زیراافزایش مستمر بهره وری علاوه بر ایجاد رشد اقتصادی، به ایجاد رفاه اجتماعی منتهی می گردد و همواره در سطح ملی منطقه ای مطرح است. در این راستا با توجه به اهمیت صادرات غیرنفتی در این مقاله، به برآورد و بررسی بهره وری کل عوامل تولید در استان فارس با متغیرهایی مانند نیروی کار، شدت سرمایه، نرخ بیکاری و انباشت سرمایه (R&D) داخلی پرداخته شده است. سپس، صادرات غیرنفتی استان به صورت تابعی از متغیرهای نرخ ارز، بهره وری کل عوامل تولید و آزاد سازی تجاری در نظر گرفته می شود. در این پژوهش روش های توابع تولید کاب، داگلاس و تکنیک اقتصاد سنجی (VAR) مورد استفاده قرار گرفته است. تغییر هر یک از متغیرهای فوق بر بهره وری کل عوامل تولید و صادرات غیر نفتی استان طی سال های (13861360) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نهایی حاصل از برآوردها نشان می دهد که متغیرهای مورد بررسی نرخ ارز، بهره وری کل عوامل تولید و آزاد سازی تجاری در استان فارس تاثیر مثبتی بر صادرات غیرنفتی دارند.