بررسی رابطه شیوه های تربیتی والدین و نگرش به رفتارهای بزهکارانه در بین نوجوانان 15 تا 18 سال شهر تهران

هدف کلی از این تحقیق رسیدن به پاسخ این سؤال بوده که آیا بین شیوه های تربیتی والدین و نگرش به رفتارهای بزهکارانه رابطه وجود دارد؟
آزمودنی های پژوهش 686 نوجوان 15 تا 18 سال شهر تهران (شاغل به تحصیل در مدارس دولتی) بودند که محقق با استفاده روش توصیفی پیمایشی و با به کارگیری ابزار پژوهشی پرسش نامه (شیوه های فرزند پروری بامریند (والدین) و نگرش سنج نوجوانان نسبت به رفتارهای بزهکارانه) و با استفاده از روش آماری آزمون خی2 به یافته های زیر دست یافته است:1.بین شیوه تربیتی والدین مستبد و نگرش مثبت نوجوانان به رفتارهای بزهکارانه رابطه معنی داری مشاهده نشد.
2.بین شیوه تربیتی والدین مقتدر و نگرش مثبت نوجوانان به رفتارهای بزهکارانه رابطه معکوس و معنی داری مشاهده شد.
3.بین شیوه تربیتی والدین آسان گیر و نگرش مثبت نوجوانان به رفتارهای بزهکارانه رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد.
4.بین سطح تحصیلات والدین، سطح درآمد والدین، تک والدی بودن خانواده، ازدواج مجدد والدین، مکان سکونت نوجوانان و رشته تحصیلی نوجوانان با نگرش مثبت نوجوانان، به رفتارهای بزهکارانه رابطه معنی داری مشاهده نشد.
5.بین فرزند چندم بودن خانواده و نگرش مثبت نوجوانان به رفتارهای بزهکارانه رابطه معنی داری مشاهده شد.
6.بین نگرش مثبت نوجوانان دختر و پسر به رفتارهای بزهکارانه در رابطه با شیوه های تربیتی والدین، رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد. به عبارت دیگر نگرش مثبت نوجوانان به رفتارهای بزهکارانه در بین دختران بیشتر از پسران است.