پیشگیری از تروریسم در ایران

تروریسم یا همان «شوک قرن» با اشکال نوین خویش جهان را به خود مشغول ساخته است. هنوز تعریفی جامع از تروریسم یا سازوکار مؤثر برای مقابله با این پدیده شوم ارائه نشده است و هر روز شاهد چندین حادثه تروریستی در سطح جهان هستیم. عوامل بروز این پدیده با توجه به نوع و هدف عملیات تروریستی می تواند متفاوت باشد. تحقیقات میدانی در این زمینه از تروریست ها نشان داد که فرضیه بیمار روانی در حد بسیار ناچیزی مؤثر است، گرچه برخی از تروریست ها دارای اختلالات روانی پارانوئیدی اسکیزوفرنی، نارسیستی و... بوده اند، اما عوامل اصلی، عوامل اجتماعی در سطح کلان بوده اند و فرضیه بیمار روانی جنبه فرعی دارد. با این که کشور ایران از دهه 1360 به بعد آماج حملات تروریستی بسیاری بوده و بسیاری از شهروندان، مدیران ارشد نظام، اماکن و... خود را از دست داده است، اما در زمینه پیشگیری از آن هنوز نتوانسته است راهکار جامعی ارائه کند هنوز با مفاهیم محاربه و... به مجازات آن ها می پردازد و هنوز قانونی در زمینه مجازات تروریست ها وجود ندارد. در ایران تروریسم مساوی محاربه تعریف شده است، درصورتی که گرچه نقاط مشترکی بین محاربه و تروریسم مشاهده می شود، اما نقاط افتراق بسیاری دارند. صلاحیت رسیدگی به این موارد نیز بر عهده دادگاه انقلاب که نوعی دادگاه اختصاصی است، سپرده شده است. در ضمن ایران در زمینه استرداد مرتکبان به جرائم تروریستی از اسناد سیزده گانه بین المللی تبعیت کرده است.