سخنی در باب انتشار ترجمه در مجله های علمی - پژوهشی

در آغاز قرار بود این سرمقاله را یکی از دوستان و همکاران که در این باب حرفهایی گفتنی و سخنانی شنیدنی دارد بنویسد. ولی چون وی عذر آورد که فعلا وقت و حال و حوصله این کار را ندارد، نگارنده این سطور از سرناچاری دست به کار نوشتن شد.
القصه، چهار – پنج سالی است که اغلب مجله های علمی – پژوهشی از انتشار ترجمه ها تن می زنند، به طوری که نپذیرفتن ترجمه در این مجله ها به مثابه یک «قانون نانوشته» درآمده است. مدیران این مجلات در مقام عذرخواهی و استنکاف از پذیرش و چاپ و انتشار ترجمه ها یکبار استدلال می کنند که مخاطب مجله های علمی – پژوهشی استادان و متخصصان هستند و چون استادان علی القاعده زبان خارجی متناسب با تخصص خود را می دانند، یا به تعبیر بهتر و درست تر باید بدانند، پس دستاورد پژوهشی متخصصان را به زبان اصلی مطالعه می کنند. از همین رو، محل نشر ترجمه ها مجله های علمی - ترویجی است که مخاطب آنها دانشجویان هستند...