تبیین جایگاه رسانه های جمعی در جامعه ی دانایی با رویکرد مدیریتی

رسانه های امروزی، اسیر نظام‎های سیاسی حاکم و یا مناسبات اقتصادی نظام سرمایه‎داری بوده و جایگاه و عملکرد مناسب نداشته و تعریف مستدلی از جایگاه و نقش آرمانی رسانه ها نیز در دست نیست. علاوه بر این سرعت تغییرات اجتماعی آن‎قدر بالاست که تعامل رسانه ها با بافت اجتماعی را دچار چالش کرده است. این وضعیت به بحران هویت رسانه ها و نابسامانی رفتاری آن‎ها در حوزه ارتباطات اجتماعی می‎انجامد. نگاه گفتمانی به‎وضعیت حاضر رسانه ها، هویت ابزاری و کارکردهای نامطلوب آن‎ها را نشان می‎دهد. با فراتر رفتن از این ظرفیت‎ها و قابلیت‎های موجود رسانه، به کارکردهای جدیدی باید اندیشید که پژوهشگر سعی دارد تا با نگاه به اثرات متقابل رسانه و محیط اجتماعی در سطح تحلیل کلان گفتمانی به رسالت و نقش رسانه ها و جایگاه آن‎ها در مناسبات اجتماعی آینده (جامعه دانایی) بپردازد. توان سنجی اولیه، نقطه آغاز پژوهش است و بهینه‎کاوی نقش و جایگاه رسانه ها، نقطه عزیمتی است که ترسیم کننده تیپ آرمانی رسانه است. با تاکید بر روش تحلیل گفتمان و با ترسیم فهرستی از موضوع‎ها و واژه های حوزه رسانه، از یک مدل مفهومی استفاده می‎کنیم که خروجی آن، نقش رسانه ها در جامعه‎ی دانایی و مدیریت منظومه‎ای حاکم بر حوزه رسانه هاست.