اثر ضد قارچی اسانس مورت بر کاندیدیازیس دهانی در رت های ایمنوساپرس

شناسایی و کاربرد اسانس های گیاهان دارویی می تواند در مقابله با مقاومت دارویی به عفونت ها مفید باشد. ارزیابی اثر ضد قارچی اسانس مورت (Myrtus communis L.) بر کاندیدیازیس دهانی در رت های ایمونوساپرس.
اسانس مورت سبز به روش تقطیر با آب استخراج شد و نوع و میزان ترکیب های تشکیل دهنده اسانس نیز توسط دستگاه GC/MS و GC مشخص گردید. MIC اسانس مورت و نیستاتین با استفاده از روش ماکرودایلوشن (رقت لوله ای) تعیین شد. 35 سر رت با وزن 20±200 گرم در 5 گروه درمانی7 تایی شامل (1) گرو دارونما، (2) گروه درمان شده با اسانس مورت سبز (2 برابر MIC)، (3) گروه درمان شده با نیستاتین، (4) گروه غیر ایمنوساپرس ولی آلوده، و (5) گروه ایمنوساپرس اما غیر آلوده، به طور تصادفی قرار گرفتند. عامل بیماری از یک ایزوله کاندیدا آلبیکنس با خصوصیات بیماری زایی قوی از یک بیمار مبتلا به واژینیت حاد تهیه شده بود. سطح عفونت و تعیین اثرات درمانی توسط روش های میکروبیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی و معاینات بالینی ارزیابی شد.
آلفا پینن، لیمونن، 1و8 سینئول، لینالول، آلفا ترپینول و لینالئول استات از ترکیبات عمده اسانس مورت سبز بودند. MIC اسانس مورت سبز برابر mg/ml 2 وMIC نیستاتین برابر μgr /ml 4 تعیین شد. ارزیابی های میکروبیولوژیک و هیستوپاتولوژیک نشان داد که اسانس مورت دارای به طور معنی داری (01/0>p) تاثیر بازدارنده بر Candida albicans داشته است. البته کانون های محدودی از عفونت در برخی از نقاط مخاط پشت زبان وجود داشته که ممکن است به صورت نهفته باقی مانده و باعث عود بیماری شوند. درمان توسط اسانس مورت سبز با غلظت دارویی معادل 2 برابر MIC برای ریشه کنی کاندیدیازیس دهانی در رت های ایمنوساپرس کافی نبوده است. بنابراین، بایستی دوزهای بیشتر از 2 برابر MIC از اسانس برای کنترل مناسب کاندیدیازیس مورد ارزیابی قرار گیرد.