جنبه های اپیدمیولوژیک بروسلوز انسانی در شهرستان ازنا، استان لرستان، غرب ایران (1387-1386)

تب مالت یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در برخی نواحی ایران است. این بیماری نه تنها باعث ابتلای انسان وحیوان شده بلکه باعث مشکلات اجتماعی– اقتصادی می شود. هدف از این پژوهش، تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک آن در بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ازنا و کاربرد آن در برنامه ریزی کنترل بیماری در سطح منطقه است.
این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی از نوع مقطعی است که بر روی کلیه افراد شناسایی شده مبتلا به بروسلوز، بر اساس نتایج آزمایشگاهی در شهرستان ازنا در سال 1386 انجام پذیرفته است. برای هر یک از بیماران فرم بررسی انفرادی تکمیل می شد. پس از گردآوری داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS اطلاعات بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار می گرفت.
در سال 1386 مجموعا 41 نفر مبتلا به بروسلوز در شهرستان ازنا، بر اساس شرح حال و انجام تست های رایت و 2ME بر روی نمونه های خون تشخیص داده شدند. 3/68% از مبتلایان مذکر و 7/31 % مونث بودند. 2/95 % بیماران روستایی و مابقی (8/4 %) ساکن شهر بودند. اکثر موارد در بهار و تابستان یافت گردیدند. شایع ترین راه انتقال (3/46 %) تماس با دام آلوده بوده است.
برای کنترل تب مالت در شهرستان ازنا لازم است نظارت کافی بر مکان های تهیه و توزیع لبنیات، واکسیناسیون دامی، آموزش و اطلاع رسانی عمومی به عمل آید.