بررسی امکان کنترل بیولوژیک بیماری ساق سیاه خربزه (Macrophomina phaseolina) با استفاده از جدایه های Pseudomonas fluorescens

به منظور بررسی کنترل بیولوژیک بیماری ساق سیاه خربزه (M. phaseolina) از تعداد 187 جدایه سودوموناس فلورسنت به دست آمده از خاک و ریزوسفر گیاهان جالیزی براساس میزان بازدارندگی از رشد قارچ عامل بیماری روی محیط کشت، 12 جدایه آنتاگونیست متعلق به بیووارهای I، III و V از باکتری fluorescens P. و بیووار B متعلق به putida P. جهت بررسی نهایی انتخاب شدند. همه جدایه های سودوموناس در روش کشت متقابل، تولید مواد فرار و تولید آنتی بیوتیک، رشد عامل بیماری را کاهش دادند و این کاهش رشد در جدایه های مختلف متفاوت بود. درصد کاهش رشد در روش متقابل بین 9/17 تا 2/72 درصد، در روش تولید مواد فرار بین 1/7 تا 5/71 درصد و در روش تولید آنتی بیوتیک بین 19 تا 9/91 درصد برای جدایه های قارچ متغیر بود. همه جدایه ها با تولید سیدروفور از رشد قارچ phaseolina M. جلوگیری کردند. آزمایشات گلخانه ای از دو روش پوشش بذر و کاربرد سوسپانسیون باکتری در خاک به صورت محلول پاشی استفاده شد. در هر دو آزمون تعداد گیاهان سالم در گلدان های تیمار شده با جدایه های باکتری آنتاگونیست بیشتر از گیاهان شاهد بود و جدایه های P3، P5، P6 بیشترین تاثیر در کنترل بیماری داشتند.