کاربرد روش تراکم کاهش یافته در بررسی تاثیر ریزدانه غیرپلاستیک بر مقاومت روانگرایی

بخش وسیعی از خسارات و لطمات وارده بر اثر زمین لرزه، ناشی از مسائل مربوط به خاک و وقوع ناپایداری در آن مانند پدیده روانگرایی خاکهای دانه ای سست و اشباع می باشد. در تحقیقات انجام شده بر روی زلزله هایی که در چهار دهه گذشته اتفاق افتاده، مشاهده شده که پدیده روانگرایی نه تنها در خاکهای ماسه ای تمیز، بلکه در خاکهای مخلوط ماسه- لای، ماسه- رس، ماسه- شن و رسها به وقوع پیوسته است. هدف اصلی در این تحقیق، بررسی آزمایشگاهی اثر میزان درصد ریزدانه غیرپلاستیک (تا 60 درصد لای) در تراکم های نسبی مختلف بر روی نسبت مقاومت تناوبی (CRR) نمونه های ماسه فیروزکوه که به روش نمونه سازی تراکم کاهش یافته ساخته شده اند، می باشد. نتایج مطالعات نشان می دهد که روش تراکم نمونه سازی کاهش یافته، نه تنها برای خاکهای دانه ای بلکه برای خاکهای حاوی ریزدانه نیز قابل استفاده می باشد. همچنین، با افزایش میزان لای تا 15 درصد، مقاومت روانگرایی خاک افزایش یافته و با افزودن میزان درصد لای تا 60 درصد میزان مقاومت کاهش یافته است.